Onze laatste dag van onze Roadtrip Canada & USA

Onze laatste goedemorgen vanuit Woodland Park Amerika.

Helaas is deze vakantie weer ten einde. We pakken de laatste spullen in en er is even stress of alles mee terug kan naar Nederland. Maar na wat switchen van de spullen komen we allemaal onder de 23 kilo met onze koffers. Na ons ontbijt is het dan toch echt tijd om de koffers in de auto te zetten en richting het vliegveld van Denver Colorado te rijden. (bijna 2 uur)

Ons laatste ontbijt in onze Lodge, restjes opmaken

Na een vlotte rit naar het vliegveld komen we, veel te vroeg, aan bij Alamo om onze auto in te leveren. Na nog een extra controle of we alle spullen eruit gehaald hebben, stappen we met onze koffers in de bus die ons naar het vliegveld brengt.

In te shuttlebus van Alamo naar Denver Airport (Robin blijft in gedachten nog in de USA)

Op het vliegveld is het even zoeken, want volgens ons gevoel loopt alles door elkaar, de arrivals en departures. We lopen een paar keer een rondje maar komen dan uiteindelijk toch bij de juiste balie terecht en kunnen we gelukkig onze koffers (4 uur van te voren) al inchecken. Eerst nog door de douane heen, waarbij de handbagage van Elly en mij er beiden worden uitgehaald, wat blijkt... er zit een kaars in als souvenir en die moet worden getest op drugs. Nu we van onze koffers af zijn en door de douane zijn, gaan we op zoek om te lunchen. Een hamburger om de vakantie in stijl af te sluiten. De winkeltjes worden nog even bekeken en dan begint het wachten op het vertrek.

Wachten op boarding voor onze vlucht en we sluiten af met KFC hamburgers & fries

Het is een lange vlucht, mede doordat we door het tijdsverschil van 8 uur, een nacht overslaan en een tussenstop van bijna 2 uur in Reykjavik IJsland. Maar om 12:40 uur zijn we weer in Nederland. We moeten nog even geduld hebben want onze koffers komen natuurlijk als laatste van de band. 

Het is toch ook weer fijn om thuis te zijn en iedereen te kunnen zien en te knuffelen.

We hebben een hele fijne, mooie, bijzondere en gezellige vakantie gehad en samen weer hele mooie herinneringen gemaakt die ze ons niet kunnen afnemen!! Dank je wel Elly en Robin voor deze onvergetelijke reis. We kunnen starten met het plannen voor weer een reis in 2028.

Opmerking van Robin en Elly: Helemaal eens dat het een prachtige, onvergetelijke, bijzondere, gezellige, fijne en mooie reis was met vele herinneringen! Dank je wel Antoinette en Marco! We hebben ons thema voor meer dan 200% waar gemaakt.....

'Sometimes all you need is a cold beer and Rosé, real friends, country music and an awesome roadtrip'..

Tot de volgende reis!

Antoinette

Woodland Park (CO)

Goedemorgen allen,

Het is weer heel relaxed opstaan vanmorgen! Langzaam aan komen we op gang en ontbijten heel rustig. Toch ook een beetje een raar gevoel, het is de laatste dag van onze vakantie en morgen vliegen we weer naar huis. Het waren echt fantastische weken, maar aan alle goede dingen komt helaas een einde en terugkijken op zo'n mooie tijd is natuurlijk iets wat ze ons nooit meer afpakken! En het is ook fijn om de (klein)kids weer te zien, want die missen we ondertussen behoorlijk!

Maar ons kent ons, een dagje helemaal niks doen, is niet aan ons besteed. We vertrekken aan het eind van de ochtend richting Pikes Peak. Een 31 km lange route die leidt naar de top van de Pikes Peak Mountain met uitzicht over de Rocky Mountains. Daar aangekomen zien we dat de Kerstman zijn intrede al heeft gedaan want als we de borden moeten geloven zijn we aangekomen op de Noordpool :) Entree is $ 65,- en dan gaan we beginnen aan de slingerweg naar boven. De legende leert dat Bigfoot of  Sasquatch hier in de rondte waard dus uitkijken geblazen! Voor je het weet heb je die voor de wielen ha, ha ....De Sasquatch, ook bekend als Bigfoot, is een wezen uit de folklore van Noord-Amerikaanse inheemse volkeren en moderne verhalen. De Sasquatch wordt vaak beschreven als een groot, harig, mensachtig wezen dat rechtop loopt en grote voetafdrukken achterlaat. Het leeft vooral in bosrijke, afgelegen gebieden. De regio rondom Pikes Peak in Colorado heeft een sterke associatie met Bigfoot (Sasquatch), wat leidt tot veel souvenirs en merchandise met dit thema. Dit komt deels doordat er in het gebied veel verhalen en beweringen zijn van Bigfoot-waarnemingen, waardoor het een populaire locatie is voor Bigfoot-fanaten en toeristen die geïnteresseerd zijn in deze legende.

We gaan op weg naar de North Pole

Mooi uitzicht op weg naar de top van Pikes Peak

We stoppen even bij het visitor center en een Ranger vertelt ons dat we het beste eerst helemaal naar de top kunnen rijden want de lucht is nu nog strakblauw en dat veranderd in de loop van de dag, weten we uit ervaring. Kunnen we de mooiste foto's en video's maken. Op de borden zien we dat we nog Mountain Lions, Bobcats, Elks en ander wildlife tegen kunnen komen. Helaas.... we zien niks, nog niet eens een eekhoorn. Het is overigens werkelijk schitterend buiten, we genieten (weer) volop van de prachtige natuur die aan ons voorbij trekt. We komen zelfs boven de boomgrens! Bovenop de top aangekomen, 4.302 meter (14.115 voet) boven zeeniveau is het zo rond het vriespunt, dus flink frips aan de bips. Er ligt zelfs sneeuw dus dat worden weer hele mooie plaatjes. Je kan deze route ook met de trein afleggen oftewel met de railway or the highway. 

In het visitor center zit ook een souvenirwinkel en wij zouden de Oostjes en Jongeneeltjes niet zijn, wanneer we niet weer met een paar cadeautjes de winkel uitlopen! In het naastgelegen restaurant gaan we even wat eten, moet tenslotte ook gebeuren. De mannen Chili-soep, althans daar moest het voor doorgaan maar het leek veel op Robin zijn Chili-Con-Carne zo dik was de 'soep'! Antoinette en ik deden het met een kop warme chocomelk en donuts. 

In de sneeuw

Robin blijft foto's en video's schieten

Elly op hoogte

The Love Couple

Daarna begon de afdaling en met een paar tussenstops gaan we weer gestaag naar beneden. Ik op mijn slippers want heb last van een zere teen in mijn sneakers. Levert mij de bijnaam 'berggeit op slippers' op van ons Marco :) Ergens halverwege worden we halt gehouden door een dame die ons vertelde dat de remmen te heet werden en dat we 15 minuten moesten rusten voordat we weer verder mochten rijden. En eerlijk, burned rubber was te ruiken! We kwamen zowaar onze Captain Jack Sparrow tegen uit Pirates of the Caribbean (nou ja, wel een hele slechte imitatie die behoorlijk naar de drank stonk) maar aardige vent en goed voor een leuke foto!

Captain J(cr)ack Sparrow was de weg en z'n schip kwijt. Had een behoorlijke drankkegel..

Beneden aangekomen besluiten we nog even door Old Town Colorado Springs te lopen en bekijken daar nog wat (souvenir)winkeltjes en gaan daarna terug naar onze lodge. 

Old Town Colorado met het oudste nog staande gebouw

Vanavond laatste avond en we hebben een leuk restaurant gevonden waar we gaan eten. Het heet Wines of Colorado in Cascade, 10 km van onze lodge. Bij binnenkomst een heel gezellige tent en nagenoeg alle tafeltjes bezet, dus dat beloofd wat! We bestellen ons wijntje en de biertjes en 4x de zalm. Heerlijk gegeten, dus ruimte voor een toetje. 2x cheese cake voor de mannen, 1x dark chocolade mousse voor Antoinette en voor mij carrot cake .... OMG daar kwam dus een halve kilo toet aan (zie foto)! We hebben dubbel gelegen, was special of the house! Dussss..... Zie foto...

Etentje was ook speciaal bedankje voor Marco (steun en toeverlaat de afgelopen tijd voor mij/ons) en we hebben geproost op de bevordering van ons Ramon!

Zoals alles deze vakantie, afsluiting was speciaal. We kijken alweer uit naar onze volgende reis!!!

Bye, Elly

Ons afscheidsdiner van de vakantie...tot de volgende!

Alles is BIG in de USA dus ook de toet van Elly

Woodland Park (CO)

Hi again!

Onze vakantie nadert rustig zijn einde, de koelkast begint leeg te raken en vandaag gaan de laatste eitjes in de pan bij onze meester kok Robin. Onze Chrysler Pacifica houdt het nog steeds vol en brengt ons vandaag naar de parkeerplaats bij de Garden of Gods. De Garden of the Gods, in het Nederlands vaak "Tuin der Goden" genoemd, is een openbaar natuurpark nabij Colorado Springs aan de voet van de Pikes Peak. Het park beslaat ongeveer 553 hectare en staat bekend om zijn indrukwekkende roodkleurige zandsteenrotsformaties, waarvan sommige bijna 100 meter hoog zijn en gevormd werden in de laatste 300 tot 65 miljoen jaar. In 1909 schonk de familie Perkins het gebied aan de stad onder de voorwaarde dat het altijd gratis en openbaar toegankelijk zou blijven. Het park is populair voor wandelen, fietsen en rijden langs schilderachtige routes. We lopen hier een mooie wandeling (hike) tussen de rode rotsen door. Het is er druk, we zagen al een gele schoolbus staan, want een groep schoolkinderen heeft hier vandaag een excursie naar toe. Het is een hike over makkelijk begaanbare paden en met vele mooie plekjes om op de foto en film vast te leggen.

Het is warm en redelijk druk

Overweldigende rode rotsen om ons heen

Er waren veel jonge kinderen die een dagje uit hadden vanuit school, even wachten voor de foto

Onze volgende bestemming is de sporen volgen naar de plaatsen waar goud gevonden kan worden. Vanuit Florissant gaan we via de Gold Belt Scenic Route op pad naar Cripple Creek. Cripple Creek, Colorado, is beroemd als het centrum van de laatste grote goudkoorts in Colorado, die begon in 1890 toen Bob Womack goud ontdekte in Poverty Gulch. Het stadje kende een snelle groei met duizenden mijnwerkers en werd in 1892 officieel een stad, met naast goudwinning ook een bruisend sociaal leven waaronder vele kroegen en theaterhuizen. In 1896 werd Cripple Creek geteisterd door twee verwoestende branden, waarna het vooral met steen en baksteen opnieuw werd opgebouwd. Tijdens de hoogtijdagen had de regio meer dan 500 goudmijnen en produceerde een enorme hoeveelheid goud, waardoor het veel miljonairs voortbracht. Tegenwoordig is Cripple Creek niet alleen een historische mijnstad, maar ook een populaire toeristische bestemming met casino’s en musea die de rijke goudmijnhistorie eren. Onderweg zien we de nodige stokstaartjes in de velden langs de weg en ook een kudde zwaar behaarde Alpaca’s. In Cripple Creek parkeren we op het parkeerterrein van het Casino, waar anders want naast 1 souvenirwinkel zijn hier alleen nog maar Casino’s (10 in totaal) te vinden. We zien zelfs geen restaurant waar we kunnen gaan lunchen en besluiten op zoek te gaan naar een eetgelegenheid in het Colorade Grand Casino and Hotel. Hier zit gelukkig een restaurant genaamd 'Maggie’s Restaurant'. Maggie is blijkbaar op vakantie want het lijkt een eeuwigheid te duren met de bediening, Uiteindelijk (middag) krijg ik dan toch mijn Swiss Cheese met champignons hamburger en Antoinette, Robin en Elly hun 2e ontbijt van vandaag. Bij het afrekenen vraagt de serveerster of wij ouder dan 50 zijn, leuk compliment toch? Wat nog leuker is dat je hier op dinsdag wanneer je ouder dan 50 bent voor half geld je maaltijd krijgt, dus cashing $$$$$$.

De terugweg is zeker nog mooier dan de weg ernaar toe, we gaan via plekjes als Victor naar Divide en vandaar terug naar Woordland Park. Onderweg zien we nog open mijnbouw waar aangegeven staat dat daar nog steeds actief goud gewonnen wordt en ook een grote machine die de berg afschraapt. De sporen uit het verleden zijn nog goed zichtbaar, waaronder (vervallen) gebouwen die boven de mijnschachten stonden destijds.

Hier is en wordt nog steeds goud gedolven

Terug in het huisje relaxen we lekker en nemen Robin en ik nog even plaats in onze heerlijke Hot Tub. Voor het avondeten hebben we toch nog iets gevonden wat we tijdens onze vakantie nog niet bezocht hebben, namelijk de Thaise Keuken. Bij het schrijven van dit verhaal krijgt Antoinette weer eens gelijk. Ik moest van haar mijn reservebril meenemen en warempel het pootje van mijn bril breekt zojuist af……

Heerlijk gegeten bij de Thai, curry en andere lekkernijen

En traditioneel voor Woodland Park sluiten we de avond af met een filmpje.

Marco

Woodland Park (CO)

GooooooooooodMorning USA! 

Lekker een beetje uitgeslapen en 4 eitjes bakken, Sunny side up! Lekker ontbijtje thuis en we doen het rustig aan. We zijn echt aan het downsizen en staan in de 1e versnelling. De dames draaien wasjes en om een uurtje of 11:00 uur gaan we naar Colorado Springs, een kleine 40 km van Woodland Park. We gaan eerst naar Chapel Hills Mall, een paar kilometer voorbij Colorado Springs. Colorado Springs is bekend om zijn spectaculaire natuurlijke landschappen, zoals Garden of the Gods met rode zandsteenformaties (staat op de planning voor morgen) en de top van Pikes Peak, de 'berg van Amerika', die boven de stad uittorent. Het is een populaire toeristische bestemming met meer dan 55 attracties waaronder de United States Air Force Academy en het National Museum of World War II Aviation. Historisch was Colorado Springs een toevluchtsoord voor tuberculosepatiënten vanwege het droge klimaat en de geneeskrachtige mineraalbronnen in nabijgelegen Manitou Springs. Met ongeveer 26 miljoen bezoekers per jaar speelt toerisme een belangrijke rol in de lokale economie. 

De Shopping Mall valt wat tegen, kopen nog wat shirts bij een grote sportzaak maar het is nog vroeg en de meeste winkels gaan pas om 13:00 uur open. Ik koop nog een leuk T-shirt in een semi military shop en we drinken een bakkie koffie in de foodcourt van het winkelcentrum. Daarna op zoek naar souvenirswinkels in Old Town Colorado Springs. Dat viel tegen. Heel veel zwervers en crackheads hier en af en toe de lucht van wiet. We lunchen in een café annex platenzaak en dat smaakte goed. 

We houden het hier voor gezien en gaan op zoek naar de volgende uitdaging. We hebben een nagenoeg splinternieuw Cooler en ongebruikte bearspray in de aanbieding. Op FB geplaatst maar geen reacties. Via AI vraag ik waar we dit soort spulletjes het beste kunnen verkopen en wat dacht je? De Pawn Shop! Laten er daar nou heeel veeeel van zijn in Colorado Springs. We rijden naar EZPAWN en onderhandelen over de prijs met Kylie. Uiteindelijk komen we niet verder dan $ 20,- voor de bearspray en Cooler. Wel leuk om het zo te doen. In 2022 verkochten we dezelfde items aan een Mexicaan op de markt voor hetzelfde bedrag. 

We verkopen de Cooler en Bearspray bij de PawnShop

We besluiten terug te rijden naar Woodland Park via Manitou Springs, een klein plekje wat we op de heenweg al gezien hadden. Manitou Springs staat bekend om zijn natuurlijke mineraalbronnen, die al eeuwenlang als geneeskrachtig worden beschouwd door de inheemse Ute-indianen en later door bezoekers die ontspanning en gezondheid zochten. De stad is ontstaan als een kuuroord en toeristische bestemming, gelegen aan de voet van Pikes Peak, met een karakteristieke "keep it weird" sfeer dankzij de vele lokale winkels en creatieve ruimtes. We lopen spontaan weer enkele herten tegen het lichaam. 

Leuk stadje Manitou Springs

Ook is hier de Manitou Incline. De Manitou Incline is een legendarische en extreem uitdagende wandelroute in Manitou Springs. De route bestaat uit ongeveer 2.768 treden die in minder dan een mijl bijna 2.000 voet (610 meter) hoogtewinst bieden, met een gemiddelde hellingsgraad van 45% en pieken tot 68%. Oorspronkelijk was het een kabelbaanspoor gebouwd in het begin van de 20e eeuw voor de aanleg van een waterleiding, maar na een aardverschuiving in 1990 zijn de spoorrails verwijderd en is het spoor omgevormd tot een steile trap. Het is een populaire trainingsplek voor atleten. Dit zou een leuke uitdaging zijn geweest voor onze kids....wij hebben de Inline vandaag maar overgeslagen en hebben het gehouden bij een wandeling door het leuk old town centrum met winkeltjes. Na ruim een uur terug naar Woodland Park en Halloween begint hier echt te leven. 

Hierna onze koelkast aangevuld via de Walmart. Blijft een geweldige winkel. Ik koop me nog een grotere backpack voor weinig en daarna weet 'thuis'. Marco en ik gaan nog even lekker dippen in de Whirlpool en het begint te regenen. Dat hebben we nog niet veel meegemaakt tijdens onze Roadtrip. Vanavond maken de mannen Chili Con Carne op zijn Mexicaans en gaan we weer een filmpje 'happen' Sicario: Day of the Soldado, het vervolg van de film van gisteren.

Leuke relaxte dag weer....Hasta Mañana!

Robin

Chili Con Carne smaakte weer lekker...

Woodland Park (CO)

Een hele goedemorgen deze keer! 

Na een hele leuke en bijzondere verjaardag gisteren hebben we allemaal heel goed geslapen in ons huisje, waar we verblijven tot aanstaande donderdag. We starten rustig op, gaan lekker douchen en ontbijten met een door Robin gebakken eitje. We rommelen wat aan en draaien een paar wasjes. Ik loop een rondje rond het huis en maak wat foto’s en filmpjes om ons verblijf vast te leggen op camera.

Onze Lodge voor de komende dagen..

We besluiten eerst even een rondje Woodland Park te doen, het is een heel druk stadje. Woodland Park ligt aan de voet van de Rocky Mountains en staat bekend als “The City Above the Clouds”, met een hoogte van ruim 2.500 meter, wat zorgt voor spectaculaire uitzichten op Pikes Peak en een mild bergklimaat. Het stadje biedt vele buitenactiviteiten zoals wandelen, vissen, mountainbiken en wintersport, met directe toegang tot parken als Mueller State Park en Pike National Forest. In het centrum vind je charmante winkels, lokale kunstgalerijen, gezellige cafés en regelmatig een boerenmarkt, waardoor het een leuke plek is voor een ontspannen verblijf. Een bijzonder hoogtepunt is het Rocky Mountain Dinosaur Resource Center, een museum met indrukwekkende dinosaurusskeletten en interactieve tentoonstellingen. Die laatste hebben we nog niet bezocht.

Onze eerste stop is bij City Market, lopen een rondje en vinden toch nog een leuk cadeautje voor één van de kleinkinderen. We stappen de auto weer in en rijden naar de Walmarkt. Ook hier doen we weer een rondje en ook daar vinden we weer wat leuks voor onze jongste van de familie. 

Intussen is het lunchtijd geworden en onze magen knorren weer. We belanden bij de Subway. Deze vakantie is het pas de 2e keer dat we daar lunchen, andere vakanties was het onze vaste stamplaats om te lunchen. We lopen nog even de SafeWay binnen en scoren daar nog een flesje rosé voor vanavond.  We gaan nog even op zoek naar een rugzak voor Robin maar hij heeft nog geen geschikte gevonden, maar hij heeft nog een paar dagen. Op weg naar en vlakbij ons huis zien we nog 2 herten op hun gemak  de weg oversteken. We halen de wasmachine leeg, helaas heeft er een papieren zakdoek tussen de was gezeten ………

De zwemkleding gaat aan en we gaan lekker de HotTub in. De rest van de middag doen we lekker rustig aan.

Lekker relaxen in de HotTub

Deze avond koken we zelf.  Het smaakt heerlijk, sla en mashed potatoes en een hamburger van de barbecue en met als toetje een lekker bakkie koffie met het restant van de taart van gisteren. We sluiten de  avond af met de film Sicario van de maker van Yellowstone TV serie. 

Angus burgers van de BBQ, mashed potatoes en sla....mmmm

Slaap lekker!!!

Antoinette

Glenwood Springs (CO) naar Woodland Park (CO)

Tja, slecht hotel dus het slapen ging ook niet al te goed. De hele Motorgang uit California Oakland was op bezoek met dito harde muziek, dus dat gaf de gemoederen zeker geen rust. De frontman leek op onze weed-rokende Snoop Dog en daar moet je maar geen ruzie mee krijgen.... Ik had in de kamer een bekertje appelsap op de grond laten staan en dat zat vol met ongedierte, dus dan weet je ongeveer in wat voor rovershol we zaten. Thuis zullen we er zeker om lachen, weer een avontuur rijker.

Dus wij hebben ook lekker lawaai gemaakt op de vroege ochtend. Om 08:00 uur midden in de gang onze jarige Antoinette toegezongen want het is haar verjaardag. Een hele lange die wel 32 uur duurt, dus dat zal ze weten :) We eten een eenvoudig ontbijtje tussen een hele lading Mexicanen en dan gaan we op pad. In de auto draaien we Stevie Wonder met 'happy birthday' en dat wordt lekker stemmig meegezongen.

We stoppen even bij de Walmart om wat inkopen te doen, maar we kunnen hier niet alles krijgen (de versafdeling hebben ze hier niet) dus dat gaan we later op de dag doen. Om 10:00 uur dan echt on the road again. Antoinette krijgt nog een superleuk filmpje van Jordy, Jibbe en Fabian die een verjaardagsliedje op de piano spelen. Zo lief! We rijden richting Aspen (het ski resort voor de few and famous) en worden verrast door een explosie van kleuren die de bomen en natuur momenteel hebben. Wat prachtig om doorheen te rijden! We weten nu echt wat The Indian Summer betekent. Uiteraard worden de nodige film en foto's gemaakt.

We besluiten nog een korte hike te gaan lopen van een paar km naar de Ice Caves Aspen. Daar aangekomen, vinden we een leuke picknick-tafel waar we als verrassing een taart met kaarsjes hebben voor onze jarige Jop! Daarna is het een beetje klimmen hier en daar en - daar gaan we weer - de mannen besluiten als berggeiten af te dalen van een stel rotsen om in de grot te komen. Gelukkig duurde het geen 1,5 uur voordat ze er weer uit waren, ha, ha. We komen nog een mooie waterval tegen en dan gaan we terug naar de auto.

bij de Ice Caves grot

Bij de Cascades watervallen (kun je ons zien?)

Op onze terugweg zien we nog een naar ongeval. Iemand is van de rotsen naar beneden gevallen en ligt roerloos op een plateautje. Ziekenwagen en allerlei hulpdiensten zijn ter plaatse. Hopelijk loopt dit goed af..Volgens het lokale nieuws was het een base jumper.

We rijden op 3,5 km hoogte en de sneeuw ligt op de bergen wanneer we weer een tussenstop maken. Het zal hooguit 8 graden zijn dus vesten en jassen aan! We lopen nu op de Independence Pass. Hele mooie uitzichten en we gaan weer verder. Het is al laat, maar we gaan toch op een mooi plekkie even picknicken. Om 14:30 uur alles weer ingeladen en verder. We zitten overigens nog steeds 2.5 boven zeeniveau.

Continental Divide op 3,5 km hoogte

We besluiten nu geen tussenstops meer te maken en in 1x door te rijden naar Woodland Park, waar ons laatste verblijf op ons wacht. Wat een huis!! Een super-de-luxe chalet boven op een berg en van alle gemakken voorzien. Incl. hottub, meerdere slaap- en badkamers, grote haard, BBQ, firepit, grote TV en helemaal American style. Wat een luxe voor de komende laatste dagen! We installeren ons en gaan ons dan verkleden voor het verjaardag diner van Antoinette. We gaan eten bij 'Ute Lodge Bar & Grill', een typisch American Western restaurant. Heel stijlvol - wij ook in onze kleren, kwamen die de koffer ook nog eens uit - gezellig, en top eten! Antoinette wordt nog door de bediening en gasten toegezongen voor haar verjaardag dus we sluiten de avond in stijl en veel gezelligheid af. En nogmaals bedankt Marco en Antoinette voor het heerlijke etentje!

We voelen ons al helemaal thuis in onze superdeluxe lodge..

Eenmaal 'thuis' gekomen gaan de mannen nog even met 'hoe werkt de tv etc.' aan de gang. Ik tik mijn stukkie voor vandaag en Antoinette screent nog eens alle foto's en filmpjes. We zijn moe, het wordt tijd om te gaan slapen en... morgen niet vroeg op!! :)

Proost en good night ya' all!

Elly

Durango (CO) naar Glennwood Springs (CO) via Million Dollar Highway

Goedemorgen,

Na de mooie en lange treinrit van gisteren zijn we weer klaar voor het volgende avontuur. Vandaag hebben we een andere gastheer in ons hotel, een jongere versie van gisteren. Deze had duidelijk nog niet zo veel ervaring met het verzorgen van het ontbijt voor zoveel gasten. De dames waren alvast vooruit gegaan en konden hem dus mooi de instructies geven van hetgeen wij als ontbijt graag wilden. De vers gezette koffie mocht daarbij natuurlijk niet ontbreken en deze smaakte mij prima.
We zijn aan de laatste week van onze vakantie begonnen en starten vandaag met de wetenschap dat we veel vertraging zullen ondervinden vanwege de wegwerkzaamheden die hier op dit moment op plaatsen vinden. Al met al viel het nog mee met de vertraging van de wegwerkzaamheden, een goede 3 kwartier, maar dat geeft niet op vakantie! Onze route leidt ons langs Silverton en de herfstkleuren verrassen ons weer aangenaam.

Indian Summer

Opnieuw in en door Silverton maar nu via de weg

Na Silverston komen we op de Million Dollar Highway terecht waar we weer kunnen genieten van de vele mooie uitzichten waaronder de diepe ravijnen waarlangs de slingerende weg loopt met op slechts enkele bochten een vangrails. De Million Dollar Highway, een 40 kilometer lange weg in het westen van Colorado, kronkelt spectaculair door de ruige San Juan Mountains tussen Silverton en Ouray. Deze route werd eind 19e eeuw oorspronkelijk aangelegd als wagenpad om mijnwerkers en voorraden naar de rijke goud- en zilvermijnen te brengen. Het bekendste, meest benauwde deel loopt door de Uncompahgre Gorge naar de Red Mountain Pass op ruim 3.350 meter hoogte. Steile kliffen, scherpe haarspeldbochten en het ontbreken van vangrails maken deze weg berucht als één van de gevaarlijkste in de VS, maar ook als één van de mooiste. Langs de route tref je nog sporen van oude mijnstadjes en kun je stoppen bij uitzichten op watervallen, meren en de indrukwekkende berglandschappen. De naam is een mysterie; volgens sommige verhalen kostte de aanleg een miljoen dollar per mijl of bevatte het wegdek restanten met goud ter waarde van een miljoen dollar. In de herfst is het landschap schittert met spectaculaire bladkleuren ook wel 'The Indian Summer' genoemd. Ondanks het gevaar is de Million Dollar Highway een waar avontuur en een onvergetelijke ervaring voor wie de uitdaging aandurft. Wij durven dat aan!

Veel van onze tegenliggers zijn bijzondere dure auto’s, waaronder Porches, Maserati's en een colonne van wel 6 Tesla Cybertrucks. Dit deed weer denken aan de Zoute Rally uit België die we met de familie van dichtbij meegemaakt hebben.

We brengen ook een bezoek aan de Black Canyon of the Gunnison waar een paar weken geleden nog een zeer grote brand gewoed heeft. We hebben geluk dat het park weer toegankelijk is maar niet alles is toegankelijk vanwege de gevolgen van de brand. De Black Canyon zegt het al, de rotsen zijn zeer donker maar we hebben ze toch op de foto kunnen vastleggen.

Black Canyon of The Gunnison, een hele hele hele hele diepe kloof!

Voor de lunch zoeken we een leuke picknickplaats en besluiten de weg nog een paar kilometer wat verder de bergen in te vervolgen. Uiteindelijk besluiten we toch maar om te keren want we komen niets tegen. En dan vinden we toch snel nog een leuke picknickplaats waar we van onze lunch genoten hebben.

Lunchplek gevonden!

Het is een drukke plaats waar we vandaag overnachten en het restaurant dat we uitgekozen hebben heeft pas om 21:00 uur plaats voor ons. Toen maar met zijn allen op Google Maps aan het zoeken gegaan. Dit heeft ons uiteindelijk gebracht bij 'Brava Modern Trattoria' in oldtown Glennwood Springs waar we heerlijke gerechten uit de Italiaanse keuken gegeten hebben.

Tot de volgende!

Marco

Heerlijk Italiaans gegeten en cheesecake en tiramisu na...

Durango (Stoomtreinrit van Durango naar Silverton vv)

Hello again...ik maak het niet te lang vandaag want de beelden spreken voor zich. We hebben vandaag een excursie met de Stoomtrein van Durango naar Silverton en terug. Het oude station van Durango, ligt op 3 minuten lopen van ons hotel dus dat is gemakkelijk. Na een ontbijtje in de receptie van ons hotel The Durango Lodge, zijn we om 08:30 uur sharp in het station. We krijgen onze zitplaatsen toegewezen en 09:00 uur gaan we voor dik drie en een half uur enkele reis genieten onderweg naar Silverton. We gaan echt terug in de tijd: de Durango & Silverton Narrow Gauge Railroad is sinds 1882 onafgebroken actief, ooit gebouwd voor het vervoer van zilver en goud uit de San Juan-mijnen. Vandaag de dag voert de smalspoorlijn je over een traject van zo’n 73 kilometer—door nauwe bergdalen langs de kolkende Animas-rivier en imposante pieken van het San Juan National Forest—naar het oude mijnstadje Silverton.

Gedurende de rit rammelt de authentieke stoomtrein met zijn vintage wagons uit de jaren ’30 over het spoor, terwijl de geur van stoom en het geluid van de fluit in de berglucht hangen. Drie-en-een-half uur lang kijk je je ogen uit bij diepe ravijnen, bossen en steile hellingen, met geen mobiel bereik of wifi: puur onthaasten dus. Onderweg passeer je plekken als Rockwood en Cascade Canyon, en soms zie je zelfs nog sneeuw liggen, ook in de zomer. Ik heb nog nooit zoveel zuurstof gesnoven....

Leuke ontvangst bij het oude station..

 

In Silverton wacht ons een warme ontvangst—twee uur de tijd om door de idyllische straatjes te wandelen, lokale lekkernijen te proeven en het Wilde Westen te beleven. Begin jaren 90 zijn Elly en ik hier ook geweest samen met J&J. Good old memories! Toen was het koud, lag er wat sneeuw en waren er weinig auto's te ontdekken. Dat is nu wel anders. Het is errrrug druk met verkeer en toeristen. We eten een hamburgertje en schieten veel plaatjes en video. We bezoeken souvenirwinkels en ik koop voor Elly een mooie zilveren ring met een Turkooise blauwe steen ingelegd. Kost weer een vermogen, ben 10 kilo lichter maar ja....alles voor het goede doel hé...nee hoor ik weet dat ze van dit soort sieraden houdt en voor mijn lief is niets te gek. Turkoois is een halfedelsteen die al eeuwenlang wordt gebruikt door Navajo-siersmeden en symboliseert helende krachten en bescherming. De Navajo geloven zelfs dat turkoois “stukken lucht zijn die op aarde zijn gevallen,” wat het spirituele karakter versterkt. Voor we het weten zitten we alweer aan boord van de 482 stoomtrein. 

 

 

 

 

Silverton

 

Op de terugweg ervaren we weer een ander perspectief; de rechterzijde richting Silverton biedt het mooiste uitzicht over de vallei, de linkerkant richting Durango. De treinrit is een belevenis voor jong en oud, en zelfs bekende films werden op dit traject opgenomen. We beleven vandaag een rit die niet alleen over spoortjes van ijzer voert, maar vooral door de rijke geschiedenis en overweldigende natuur van Colorado.

Geniet van de beelden! Tot de volgende blog!

Robin 

De historische 482 Stoomtrein

 

De geur van smeer...ook op Elly haar linkerhand

Heerlijk Mexicaans gegeten bij Gazpacho, achter ons hotel

Cortez (CO) naar Durango (CO) via Mesa Verde National Park

Vandaag rijden we maar 150 kilometers dus we starten iets later op als normaal. Het ontbijt in het hotel laten we goed smaken en we zitten uiteindelijk toch al weer om 9:30 uur in de auto. Het Mesa Verde National Park staat vandaag op het programma. Onze eerste stop is Mancos Valley Overlook, gevolgd door Montezuma Valley Overlook en Parkpoint Overlook. We maken een aantal foto’s, maar we zijn al zo verwend met mooie uitzichten en natuur dat we dit niet heel spectaculair meer vinden. We stoppen bij Park Point Fire lookout Tower het hoogste punt in het park, het centrale punt vanuit waar men het hele park kan overzien om eventuele bosbranden op te sporen.

Meetstation en uitkijkpunt voor WildFires

Bij Far View Aira komen we een jonge Amerikaanse man tegen die ons tipte op een padje langs het ravijn waar we best wat leuke foto’s kunnen maken.

Op 't randje..

Antoinette op hoogte

 

We gaan verder op zoek naar de woningen (dwellings) in de rotswanden waar de Indianen vroeger gewoond hebben. Bij de Square Tower House zagen we de eerste woningen. Het is heel bijzonder om te zien dat de Indianen daar vroeger op deze manier gewoond hebben. Uiteindelijk kwamen we bij Sunpoint View waar we de woningen nog beter kunnen zien. Bij Pithouses and Villages zien we van dichtbij hoe op een andere manier woningen deels in de grond gebouwd werden.  Bij iedere tussenstop komen we 3 dezelfde Amerikaanse mensen tegen, Vader Skyler (een USA Airforce Veteran), dochter Robin en kleindochter en komen bij iedere stop weer meer over hen te weten en de reden waarom ze deze reis met elkaar aan het maken zijn.

Dwellings waar in de oudheid Indianen woonden

 

Opgravingen uit de steentijd

Voordat we het park weer uitrijden, lunchen we nog met de overgebleven pizza van gisteravond en vullen de vitamientjes aan met wat fruit. Onderweg richting Durango maken we nog een tussenstop bij Mud Creek Hogan Trading Post, met Native (indianen) souvenirs en mega pijlen. In Durango checken we in bij ons hotel, Durango Lodge en gelukkig weer 2 kamers op de begane grond, maar omdat we nog te vroeg zijn om onze kamers in de kunnen, gaan we Durango Old Town alvast verkennen. We nemen een kijkje bij het station, van waaruit we morgen met de stoomtrein naar Silverton gaan. Al lopend verkennen we het stadje en lopen natuurlijk ook nog wat winkeltjes binnen. Marco en Robin nemen bij het hotel nog een duik in het zwembad(je) en whirlpool.

Bijna raak maar gelukkig mis

Even lekker 'dippen' in the Whirlpool en daarna nog in het zwembad

De avond wordt afgesloten bij The Strater Hotel, Diamond Belle Saloon, met live pianomuziek van een ruim gepensioneerde pianist. Het was een zeer gewild restaurant waar de mensen in de rij stonden te wachten op een plekje. Al met al was het een gezellige avond. De Diamond Belle Saloon in Durango is een authentiek westerse saloon gevestigd in het historische Strater Hotel, waar personeel en saloon girls gekleed zijn in typische Old West kostuums (Belle girls). De saloon staat bekend als een van de beroemdste originele ragtime piano bars van het Wilde Westen, met dagelijks live muziek en entertainers. Het interieur bevat originele elementen zoals een geperste tinnen plafond en een handgesneden bar afkomstig uit Silverton, waar zelfs nog een kogelgat uit een mislukte overval zichtbaar is. Western-auteur Louis L’Amour verbleef vaak in het hotel, vlak boven de saloon, en schreef hier delen van zijn boeken geïnspireerd door de honky-tonk muziek. 

Voor de Diamond Belle Saloon

Till next time!!

Antoinette

Hanksville (UT) naar Cortez (CO) via Natural Bridges National Monument

Vanochtend allemaal goedgemutst opgestaan na een nachtje goede slaap. Ontbijten zouden we om 08:30 uur en nadat we de koffers weer in de auto hebben geladen, zitten we al wat eerder aan ons ontbijtje. Lekker buiten want de temperatuur is prima. Het weer is ons sowieso goed gezind, afgezien van een paar keer de thermo uit de koffer halen, zitten we zo gemiddeld tussen de 22 en 24 graden. Meestal ook nog met volle zon, dus ons hoor je niet klagen! 

Ontbijt buiten de deur (letterlijk)

Na het ontbijt gaan we op pad. Onderweg komen we nog een Coyote tegen, maar die is te snel om op de plaat vast te leggen. De eerste stop is de Dirty Devil River - leuke naam voor een heel rustig riviertje - en we maken mooie foto's van de brug waaronder de Colorado rivier stroomt. Het is alsof we weer alleen op de wereld zijn, want de paar auto's die we tegenkomen is op een hand te tellen. Het landschap bestaat uit eindeloze landschappen met rotsen van rode steen, daarna weer afgewisseld met vlaktes zover je kan kijken met alleen maar bomen. Hoe je het ook bekijkt, de natuur is hier in de USA zoals altijd prachtig in al zijn facetten. Natuurlijk is het een mooier dan het ander, maar het blijft verbazingwekkend hoe verschillend mooi het hier kan zijn. 

We komen de borden Natural Bridges National Monument tegen en hier willen we een aantal mooie uitkijkpunten/bridges gaan bekijken met - als het lukt - een trail om te lopen. We komen hier in ieder geval wel aan onze stappen! 

 

De eerste is de Sipapu Bridge en daar kunnen we een trailhead gaan lopen. Na een aantal meters komen Antoinette en ik erachter dat dit wel heel tricky is. Enorme hoogteverschillen en je weg zoeken over rotsen.... We kijken elkaar eens aan en besluiten dat de mannen doorgaan en dat wij weer teruggaan. Dit zien we niet zitten en Antoinette is doorgaans meer een bikkel dan ik kan ik je vertellen! We zien de mannen afdalen, afdalen en nog eens afdalen totdat ze uit zicht zijn. Verdwenen onder de Sipapu Bridge. Dan blijft het 1,5 uur stil, wij zien niets meer en beginnen een flashback te krijgen van een aantal jaar geleden toen Robin en Marco in de avond meenden op avontuur te gaan met een stel indianen. Antoinette en ik bleven bij de kinderen en toen duurde het ook uuuuren voordat ze weer boven water kwamen. En wij in de zenuwen zaten :)

Uiteindelijk zien Antoinette en ik de bekende koppies weer tevoorschijn komen en met behoorlijk was gepuf en gesteun (met name Robin, die best nog last van zijn verkoudheid en luchtweginfectie heeft in combinatie met de hoogte) is het hele spul weer boven. Wat vochttoename en uit de kofferbak lunchen, want het is best al laat aan het worden.

 

Bijna 200 meter afdalen met trappen en een rotspad tot onder de brug bij de bomen

Afdalen ging goed, nu weer omhoog...

 d

Onder de Sipapo Arch ook nog een echten boomstam arch...

 

Zoek de dames.....

De weg wordt vervolgd en we gaan kijken bij de Kachina Bridge (aardig) en daarna gaan we door Indianenland (dor en droog, de Amerikanen weten ook wel wat ze weggeven aan de oorspronkelijke bewoners van dit land...) naar het Four Corners Monument. In de verte zien we trouwens nog Monument Valley liggen, hebben we ook zo'n goede herinneringen aan! Four Corners geeft aan dat de volgende staten bij elkaar komen op 1 punt: Utah, Colorado, New Mexico, Arizona. Mooie foto gemaakt van toch weer een memorabel momentje. Hier zijn we in begin jaren 90 met J&J geweest.....De Navajo Indianen beheren dit stuk land waar ze ook met kraampjes, native souvenirs staan. Antoinette en ik blijven steken bij een Indiaans meisje waarvan haar moeder native sieraden maakt. Heel mooi en misschien nemen we wel wat mee naar huis .......

4 Courners oftewel 4 Statenpunt

 

Het wordt al laat en tegen 17:00 uur rijden we Colorado binnen voor onze 1-nacht overnachting. Eerst nog even langs de SafeWay super, want je raad het al, koelboxje is weer leeg aan het raken. Voordat we onze boodschappen gingen betalen nog even member geworden dat scheelde toch bijna 5 dollar. Na de inkopen naar de Surburban Studios Mesa Verde. Mooie kamers dus prima! 

Door de vele stickers bijna niet te lezen maar we zijn in New Mexico

Onze laatste staat Colorado

 De Pizzahut zit tegenover ons hotel, maar daar staat zo'n chagerijnig mens achter de balie en veel te veel mensen die wachten op een plaatsje dat we besluiten af te reizen naar een echt Italiaans restaurant 'Lotsa Pasta & That'za Pizza.....

Heerlijke pizza gegeten, de mannen een biertje en Antoinette en ik een Roseetje. Heerlijk! Zo sluiten we de avond mooi af....

 Elly 

Heerlijke pizza's en genoeg over voor morgen de lunch..