Yellowstone National Park

 Howdy,

Vanmorgen toen we de auto aan het inladen waren nog even kennis gemaakt met Patrick, de eigenaar van ons appartement. Hij kwam even een buurtpraatje maken met zijn hondjes. Volgens zijn vrouw liepen hier gisterenavond rond 22.30 uur een beer met 2 welpen door de straat. We twijfelden of dat wel echt was maar daarna bleek dat zij in Yellowstone net als ons de 3 grizzly beren gezien hadden. Dus behalve de elanden en herten lopen er hier dus ook zwarte beren langs ons huisje.
Het heeft in Yellowstone gevroren vannacht, langs de weg zien we overal de rijp  nog op het gras staan.

We twijfelen waar we onze eerste stop zullen houden, volgens het Travelbook komen we eerst bij de Old Faithful Geyser en daarna gaan we naar de Grand Prismatic. Maar de Grand Prismatic komen we het eerste tegen, dus passen we ons plan aan en navigeren we daar naar toe. Onderweg zien we al meerdere stoomdampen uit de grond komen van andere en kleinere warmwaterbronnen. Aangekomen bij de Grand Prismatic zien we nog best veel damp van de pool afkomen waardoor de mooie kleuren waarschijnlijk niet zo mooi vast te leggen zijn, daardoor besluiten we toch maar door te rijden naar de Old Faithful Geyser. Dat was een goede keuze want toen we daar rond 10.30 uur aankwamen zagen we de eerste mensen al op de bankjes zitten te wachten. Er was nog plek genoeg zodat we op de eerste rang konden plaats nemen. Alvorens de Old Faithful begon te spuiten kregen we nog een verrassing daarvoor van een andere achterliggende Geyser. Old Faithful is een kegelgeiser in Yellowstone National Park en werd in 1870 vernoemd door leden van de Washburn–Langford–Doane-expeditie, de eerste geiser in het park die een naam kreeg. Old Faithful staat bekend om zijn indrukwekkende voorspelbaarheid, met erupties die gemiddeld elke 90 minuten plaatsvinden, variërend van 50 tot 127 minuten tussen erupties, en met een nauwkeurigheid van voorspellingen binnen 10 minuten. Tijdens een eruptie spuwt Old Faithful kokend water tot hoogtes tussen 106 en 184 voet (30 tot 55 meter) en verwijdert daarbij tussen de 3.700 en 8.400 gallons heet water, met eruptieduur van 1,5 tot 5 minuten.

We vervolgden onze weg om de hike naar de Grand Prismatic Overlook te maken. Dit uitzicht was meer dan de moeite waard, de foto’s spreken dank ook voor zich.

Grand Prismatic, een van de meest gefotografeerde lokaties in Yellowstone NP

 

 

Twee 'zussen' bij de Grand Prismatic Overlook

De Grand Prismatic Spring is de grootste warmwaterbron in de Verenigde Staten en de derde grootste ter wereld, met een diameter van ongeveer 110 meter en een diepte van ongeveer 50 meter. De spring staat bekend om zijn opvallende regenboogkleuren, die ontstaan door thermofiele bacteriën die in verschillende temperatuurzones rondom het diepe, blauwe midden leven. De intens felgekleurde ringen variëren van oranje en geel tot groen, en het diepblauwe centrum weerspiegelt het verstrooide blauwe licht vanwege de diepte en helderheid van het water. De Grand Prismatic Spring ligt in de Midway Geyser Basin van Yellowstone en is een van de meest gefotografeerde en populaire natuurlijke attracties in het park.

Onderweg is nog een waterval de moeite waard voor een fotostop, namelijk de Gibson Falls. Hierna rijden we nog een loop langs de Upper Terrace drive vlak bij Mammoth. De witte terrassen met warm waterbronnen doen ons denke aan Pamukkale in Turkije.

Mammoth Geyser Basin (Pamukkale)

In Gardiner gaan we alvast kijken waar we vanavond gaan eten en nu we daar toch waren hebben we nog een aantal souvenirwinkeltjes bezocht en onze voorraad souvenirs nog wat aangevuld. 

Lekker gegeten bij Back Country Bistro, kip van de bbq met heerlijke gravy, frietjes en groente

 

Back Country Bistro our place to be vanavond om lekker uit eten te gaan. De bediening was heeeel vlot. Helaas hadden ze maar 1 toetje  en was de cheesecake waar we allemaal zin in hadden, op. Toen maar even langs de supermarkt om daar de nodige toetjes in te slaan en die lekker bij een Netflixje opgegeten.

To be continued!

Marco

Yellowstone National Park

Goodmorning USA! 

We hebben allemaal redelijk goed geslapen en beginnen met ons ontbijt in onze mooie lodge. We maken nog snel wat lunchpakketjes met omelet erop. Om 08:30 uur alweer tussen de wielen en via de oostzijde van Yellowstone naar Tower Falls. Yellowstone is vergelijkbaar met het cijfer 8. Het bovenste deel van de 8 is de upper loop en het onderste deel de lower loop. Wij verblijven in Gardiner en dat ligt iets boven de 8. We rijden vandaag de Oostelijke upperloop. We nemen halverwege de Blacktail Plateau Drive van 6 mijl. Een eenrichtingsweg door de bergen en een onverhard zand en grindpad. We spotten nog een blackbear in de verte en zien kuddes bisons. 

De Tower Falls viel wat tegen (we zijn echt al verwend. Van een loslopende bison of hert worden we niet warm of koud....erg hé) We hebben wat shirts en souvenirs gekocht en koffie gedronken bij de Tower General Store. Dan door naar de Grand Canyon of the Yellowstone, een van de hoogtepunten van het park. We gaan eerst naar de upper falls, maar het uitzicht was niet wat we zochten, na goed het travelbook nog eens lezen zaten we verkeerd. We tanken nog even onderweg (wel wat duurder) en pakken dan eindelijk de goede afslag naar Artist Point. Dat is de lokatie die we zochten. Prachtig in één woord! 

 

Samen bij de Grand Canyon of the Yellowstone

Er is nog iemand die met ons meereist en dat is de as van mijn overleden moeder. Ik had haar ooit beloofd dat ik haar resten (een deel) mee naar onze USA reis zou nemen. Net als in 2022 toen ik asresten van mijn overleden vader heb uitgestrooid in Glacier National Park. Mijn moeder heb ik uitgestrooid onder een boom met uitzicht op de Grand Canyon of the Yellowstone. Een passende lokatie omdat ze erg veel van natuur hield. 

Mooie overlook

Het is alweer 15:00 uur en we rijden terug. Door wegwerkzaamheden onderweg toch pas rond 16:15 uur in Gardiner, waar we nog wat souvenirwinkels bezoeken maar niets konden vinden. We gaan terug naar onze lodge, ik neem een knalhete douche en ga even plat. Het wil nog niet echt vlotten met de verkoudheid en holteontsteking. Ik kan zo een winkel in bisonkit beginnen.... Marco en ik gaan vanavond weer koken en het wordt chili con carne. In onze lodge staan nog heel veel kruiden en specerijen van vorige bewoners, dus het wordt zeker smaakvol! De pan is tot de laatste boon opgemaakt...Vanavond lekker relaxen in onze ligfauteuils, waarschijnlijk met een netflixje. Morgen staat de Old Faithful Geyser en Grand Prismatic overlook hike op het programma en die liggen in het onderste deel van de 8, dus dat is even een stukje rijden.

Welterusten!

Robin 

Yellowstone National Park

Vanmorgen opgestart met een ontbijtje en het maken van een lunchpakketje en vroeg vertrokken. Om 09:00 uur zaten we al in de auto. We waren nog maar net de straat uit en we zagen de eerste Wapiti herten al rondlopen. Natuurlijk hebben we ze vastgelegd op de foto. We rijden het park Yellowstone in en komen in  Mammoth en zagen tot onze grote verrassing daar een prachtige Edelhert met een groot gewei (geluid aan bij 2e filmpje). Dit was toch wel een mooi begin van de dag.

Vandaag gaan we in het park een paar hikes lopen. We starten bij de Noris Geysers. Norris Geyser Basin in Yellowstone is de heetste en oudste geothermische plek van het park. De bodemtemperaturen kunnen hier oplopen tot 459°F (237°C) op slechts 1.087 voet diepte, waardoor het een van de meest extreme omgevingen op aarde is. Bekende geysers zijn de Steamboat Geyser, de hoogste ter wereld, en de zure Echinus Geyser. Wandelpaden en boardwalks zorgen voor veilige toegang tot de spectaculaire, altijd veranderende geisers en warmwaterbronnen. We lopen een hike van bijna 3 kilometer over onverharde en vlonderpaden. We komen hier vele geysers tegen waaronder Steamboot Geyser, de laatste grootste uitbarsting was 14 april. We lopen langs nog veel meer geysers onder andere  Cistern Geyser, Echinus Geyseren Puff ’n Stuff Geyser. Wat is dit toch een bijzonder fenomeen.

Het stoom komt uit Marco's oren

Nadat we geluncht hebben gaan we op weg naar onze 2e hike van vandaag de Artists Paint Pots Trail. De Paintpots zijn modderige, heetgekleurde moddervulkanen in een kleiner geothermisch gebied van Yellowstone, beroemd om felgekleurde hete modderbaden in oranje, geel en rood door warmte, mineralen en bacteriën.Maar onderweg maken we nog een stop wat er liggen 2 prachtige buffels in de kant van de weg. Ook al hadden we al vele buffels gezien deze moesten toch ook weer op de foto. Tijdens de hike zien we ook weer meerdere geysers. Sommige leken net ploppende verfpotten.

Eenvoudige lunch tussen heel veel zuurstof (We hebben de cooler thuis gelaten)

Eenzame bison, maar hij liet zich graag fotograferen

 

Artist Paintpots

Tijdens onze terugweg staat er een grote file. Al heel snel kregen we door dat er wel iets heel bezienswaardigs te zien moest zijn. Marco en Elly stappen alvast uit, het zijn 3 grizzly beren. Dit is once in your lifetime dat je deze ziet en ook nog redelijk dicht bij de weg. Ook Robin en ik stappen uit, want dit is iets wat je niet wilt missen. 

Vanavond gaan Robin en Marco (een beetje) koken, het wordt spaghetti, het smaakte heel goed. Tijdens het eten zien we de edelherten bij het raam voorbij lopen.

Spaghetti ala Robin & Marco

We sluiten de avond af met een bakkie koffie en een filmpje.

Tot morgen!

Antoinette

Red Lodge naar Gardiner via Beartooth Highway

Eigenlijk sluit je af met superlatieven, als die er al zijn, maar ik begin er deze blog mee. Wat hebben wij een fantastische dag achter de rug, maar laat ik bij het begin beginnen...

Marco en Antoinette zijn uiteindelijk ook door het griepvirus gegrepen en beginnen de dag wat minder. En dat terwijl we een mooie rit voor de boeg hebben. Het ontbijt  bestaat uit een soort  ‘grab and go’ uit de koelkast, koffietje/thee mee en op onze kamer ontbijten. Daarna de hele handel weer in de auto en we zijn en route. We hebben onze dikke jassen, shirts en broeken uit de koffer getrokken want het is behoorlijk frips. We gaan vandaag de Beartooth Highway rijden naar Gardiner (onze volgende plek van bestemming). 

De Beartooth Highway is een 68 tot 69 mijl (111 km) lange weg die Montana en Wyoming doorkruist en leidt naar de noordoostelijke ingang van Yellowstone National Park. De weg wordt de "Highway to the Sky" genoemd vanwege zijn hoogte en dramatische uitzichten, met een top op Beartooth Pass van 10.947 voet (3.337 meter), waarmee het de hoogste snelweg in Wyoming en de Northern Rockies is. Het landschap langs de weg omvat alpine bossen, arctische toendra, duizenden gletsjermeren, watervallen en wilde dieren zoals berggeiten en beren. De weg is bekend om zijn scherpe haarspeldbochten, steile klims en mooie plateau's, maar ook als gevaarlijke route door het ontbreken van formele uitwijkplaatsen en sneeuw van oktober tot mei. De weg, geopend in 1936, wordt onderhouden door de National Park Service

De natuur is werkelijk adembenemend en we klimmen gestaag naar boven. Onderweg gaan we een paar keer uit de auto in bar en boos weer. Het is koud, het sneeuwt, het regent…. maar we maken weer hele mooie foto- en video opnamen. De weg slingert zich letterlijk door de bergen en op een gegeven moment komen we aan in het plaatsje Cooke City. De magen beginnen te rommelen en we besluiten ergens te gaan lunchen. Normaal gesproken is onze koelbox met inhoud onze beste vriend, maar in deze kou laten we dat maar even achterwege. Lokale lunchtent met een gezonde boterham met beleg maar met onvermijdelijke frietjes. Lekker hoor! 

Beartooth Highway, volgens velen een van de mooiste scenic drives in USA

 

Prachtige uitzichten

Robin op hoogte

Robin en Marco raken aan de praat met een paar locals (dat hebben we nogal eens deze vakantie 😊) en deze mannen wonen hier een paar maand per jaar. De een laat zelfs een nieuw chalet bouwen. Het is altijd leuk om met mensen aan de praat te raken, ze zijn geïnteresseerd in waar je vandaan komt en vinden het tegelijkertijd leuk om iets over zichzelf te vertellen. En aangezien wij eigenlijk het liefst ver weg van het toerisme blijven, komen we op de gekste plaatsen met de leukste mensen! Ze rijden overigens ook in een heel kek autootje! 

In Cooke City even aan de klets met 2 locals

Na het dorpje bekeken te hebben, paar winkeltjes in en uit gaan we weer verder. We horen verhalen over bizons en beren, dus we gaan vol goede moed verder. En ja, we komen wildlife tegen: Bambi’s, kuddes bizons en inderdaad beren, maar die bevonden zich wel ver weg. Maar… we hebben de zwarte variant gespot!

Bambi

Bison

Vervolgens rijden we in een stuk beter weer door naar Gardiner. Hier hebben we een huis voor 4 nachten, dus we kunnen het wat rustiger aan doen. Geweldig huis, met mooie slaapkamers, 2 badkamers, keuken met alles erop en eraan, BBQ, wasmachine en droger dus Antoinette en ik gaan gelijk aan de slag met de was want de verschoninkjes zijn mager aan het worden. De eigenaresse van het huis heeft een heel persoonlijk briefje geschreven en zelfs een Brownie gebakken. Hoe gastvrij wil je worden ontvangen! Ondertussen lekker zelf gekookt, wijntje en biertje erbij dus wij hoeven de deur niet meer uit.

Dames hebben gekookt, aardappeltjes, salada en Marco heeft hamburgers gemaakt op de BBQ

Inmiddels zijn we toch wel moe na alle opgedane indrukken, we gaan slapen. Hopelijk morgen (wat) gezonder weer op en dan is Yellowstone NP aan de beurt. We zijn benieuwd!

Truste, Elly

 

Butte naar Red Lodge

Na de zware inspanningen van gisteren hebben we heerlijk geslapen en werden we vanmorgen wakker van de wekker. Het hotel is overgenomen door een nieuwe eigenaar nadat wij het geboekt hebben, lijkt op een 'massa is kassa' gevalletje. Vanmorgen deed de Wifi het weer maar het beloofde ontbijt dat we bij de kamers geboekt hadden was er niet. Gelukkig was er wel koffie te tappen bij de receptie, tenminste toen Antoinette en Elly daar voor gingen was de koffie natuurlijk net op. Om niet in herhaling te vervallen, het koffie zetten ging op zijn 11 en dertigste en tot overmaat van ramp stroomde het koffieapparaat nog eens over ook.

Na voldoende ontbeten te hebben gingen we op pad voor onze eerste stop na circa 110 km, AMSTERDAM. Met tussendoor nog de vertrouwde tussenstops (tanken en Walmart) om wat extra boodschappen in te slaan voor ons verblijf van 4 dagen in Gardiner (Yellowstone).

Amsterdam is in tegensteling tot in Nederland maar een paar straten groot. We zien een aantal namen die doen denken aan de Nederlanders die zich hier vanaf 1911 gevestigd hebben en uiteraard kan daarbij een molen niet ontbreken. De eerste Nederlandse immigranten vestigden zich in de regio Amsterdam-Churchill, Montana, in de late jaren 1890. Zij werden actief gerekruteerd door de Manhattan Malting Company om gerst te telen voor de bierindustrie in de regio Gallatin Valley. Rond 1890 arriveerden de eerste families vanuit Nederland, waarna meer Nederlandse gezinnen volgden en een hechte gemeenschap ontstond, vooral rondom de kerk en landbouw. De vestiging kreeg een belangrijke impuls en identiteit met de komst van deze Hollandse pioniers, die het land ontgonnen en een centrale rol speelden in de lokale agrarische economie. De namen Amsterdam en Churchill weerspiegelen hun Nederlandse afkomst en de gedeelde historie van de nederzetting. Prominente families uit die tijd waren onder meer de Elings-familie.

Stukje Nederland in Montana

History Marker

Molen in Amsterdam

Onze koffiepauze houden we dit keer bij City Brew Coffee, een soort Starbucks, waarna Robin en ik nog even een kijkje nemen bij de tegenoverliggende 'Best Buy' shop, deze is vergelijkbaar met bij ons de Mediamarkt.

We verlaten de Interstate 90 bij de afslag Greycliff voor een rondje door 'Prairie Dog Town'. Hier hebben we geluk met het spotten van (klein) wildlife, namelijk prairiedogs ook wel  bekend bij ons als stokstaartjes.

Onderweg zien we al meerdere keren borden staan richting Yellowstone maar onze bestemming voor vandaag is Red Lodge waar we verblijven in Beartooth Hideaway Inn & Cabins. We hebben 1 kamer op de begane grond en 1 op de eerste verdieping. De receptionist is uiterst vriendelijk en behulpzaam en vertelt dat we aan het begin van de Beartoothe Highway route naar Yellowstone zitten en dus bijna in de wildernis waar de temperaturen behoorlijk lager liggen met zelfs kans op sneeuw. Waarschuwingen zijn er om opgevolgd te worden, beren zijn nieuwsgierig hier naar wat er voor lekkers in de auto’s ligt, dus halen we alles qua eten uit de auto en laten dit achter in de kamer van de Oostjes.

Beartooth Hideaway Inn & Cabins Red Lodge

Ons hotel voor de nacht

Voor het avondeten reserveren we bij Piccola Cucina At Ox Pasture hier in Red Lodge en gooien gelijk de tank vol. We lopen nog even het stadje door en komen het ene na het andere hert tegen. Onze gastheer in het restaurant is Pablo en wij hebben vanavond echt lekker gegeten en afgesloten met een heerlijke kop Italiaanse koffie. Op onze weg terug naar de auto komen we nog wat locals tegen met Cowboyhoeden en er schijnen inderdaad in dit stadje regelmatig elanden en zwarte beren te lopen. We doen daarom nog een extra rondje door de stad en komen daar nog meer herten tegen. 

Leuk bankje gemaakt van ski's in Red Lodge

Even bijtanken

Italiaans restaurant Piccola Cucina At Ox Pasture

Op naar morgen!

Marco

 

Kalispell naar Butte via Yellowstone Dutton Ranch

GoodMorning USA! We staan op om 08:30 uur en gaan voor het eerst ontbijten in ons Super 8 motel. In de USA zit er meestal een gratis ontbijt bij de overnachting. In Canada kennen ze dat niet. Het was zelfs een goed ontbijt met scrambled eggs, toast, cornflakes, cruesli, porridge, fruit en zelfs een redelijk sterke bak pleur (voor USA begrippen). Alleen het bestek bij zo’n ontbijt is van Temu kwaliteit, maar goed alles smaakte en om 09:00 uur tussen de wielen richting Missoula (MT) Langs de route 2 fotomomenten van de TV serie Yellowstone met Kevin Costner in de hoofdrol als John Dutton. Zowel de Jongeneeltjes als de Oostjes vonden dit een prachtige serie (5 seizoenen) en onze route vandaag staat een beetje in het teken van deze serie en staat bij mij op mijn bucketlijst. Al snel kwamen we langs het Grey Wolf Peak Casino (te zien in aflevering 3 seizoen 5), en Ruby’s Diner in Missoula. Daar bleek niets meer te vinden van de TV Serie. Hier zijn opnamen gemaakt en er was zelfs een Kevin Costner burger menu. Niets meer van dat alles. Bij navraag binnen bleek dat de heer Costner had verboden dat zijn naam nog ergens zichtbaar zou zijn….jammer. 

Helaas niets meer te vinden van TV serie Yellowstone omdat de heer K. Costner dat niet wil

We rijden verder naar het zuiden en passeren Darby, een oer-Amerikaans western dorpje waar de officiële cowboy hoedenmaker zit die vele cowboyhoeden voor de TV serie Yellowstone heeft gemaakt. Dat is hier nog een echt ambacht. Omdat het een vrij lange rit is vandaag, toch maar doorgereden naar de Chief Jozeph Ranch oftewel de Yellowstone Dutton Ranch. Wat een prachtige ingang en poort! Verder dan de Main entrance kwamen we niet want dit is private territory. Maar dat wisten we. We schieten foto’s en film en al snel kwamen er meer toeristen met hetzelfde doel. 

De Chief Jozeph Ranch aka The Yellowstone Dutton Ranch van de TV serie Yellowstone

We kunnen weer iets van onze bucketlijst afstrepen

We rijden verder op zoek naar de 'Train Station'. In de TV serie Yellowstone is de Train Station de plek waar de familie Dutton met patriarch Kevin Coster als John Dutton alle lijken van de vijanden van de familie dumpt. Niet meer dan een kleine afgrond met een rivier, maar als je de serie volgt is het wel leuk om bij de 'Train Station' te hebben gestaan. Als iemand deze TV serie nog niet heeft gezien: Kijktip! 

We rijden verder en komen bij de staatsgrens van Montana naar Idaho. We maken even een foto van het staatsbord Idaho, willen wegrijden en rood alarm in het dashboard. Brake off, not function. Automatic brake aint functioning. De auto rijdt nog maar met de handrem erop en die kregen we er niet af. De rook kwam van de remschijf in het linker achterwiel. Dat betekent dat we niet verder kunnen en we staan letterlijk in the Middle of Nowhere. Geen wifi, geen cell streepjes om te bellen, niets... Waar hebben we dat eerder meegemaakt? Okay even plan de campagne maken….Marco en ik lopen naar een Rest Area 200 meter verder en het begint te regenen en hard te regenen ….De dames laten we in de auto op een kleine parking langs de weg. Bij de toiletten spreek ik een man met zijn echtgenote (John en Daisy) aan of hij toevallig wel bereik heeft met zijn cellphone en of hij voor ons Alamo Rent a Car help en Road Assistance zou willen bellen. Hij werkt gelukkig mee en was heel aardig. We zoeken een plekje waar hij net 1 streepje verbinding heeft om te bellen met Alamo. We krijgen een of andere 'lamzak' aan de lijn die net zijn eerste dag was begonnen bij Aloma Road Assistance. Zijn voorstel was een takelwagen te sturen om de auto af te slepen en vervolgens een Uber vanuit Missoula (89 mijl / 143 km enkele reis!) te laten komen en ons naar een Service Centre van Alamo te brengen in Missoula die nog open was op zaterdag. Ben je helemaal belatafeld! En als het gaat stortregenen staan wij daar met al onze koffers. No way José. Marco probeerde nog een rondje te rijden nu de remschijven waren afgekoeld en de melding was gelukkig weg. Wat te doen…wel of niet laten afslepen en ons laten terugrijden naar Missoula, daar wachten op een vervangende auto, ons hotel in Butte mislopen of toch proberen verder te rijden. We besluiten terug te rijden naar Missoula om in ieder geval 5G en telefoonontvangst te hebben. In Darby stoppen we bij een benzinepomp vanwege de melding 'olie verversen'. We kopen olie en vullen bij.

Eventjes in Idaho en daarna weer terug in Montana

Gelukkig hadden we hulp van John en Daisy die zijn telefoon ter beschikking stelde 

Marco koopt motorolie en ik bel het hotel dat we later inchecken (Declaratie gaat naar Alamo)

Hard nodig want de Chevrolet stond nagenoeg droog! We vervolgen onze weg naar Missoula terug en van daaruit naar onze overnachting in Butte. Verwachte aankomst 20:00 uur en onderweg maar ergens een hapje eten. De auto doet het weer en gelukkig veel stress om niets. Waarschijnlijk zat de remklauw vast door iets. Na ruim twee uur gaan we eten bij de Whopper langs de snelweg en dan is het nog 5 minuten naar ons hotel Studio 6 Suites. Een alleraardigste Indiër achter de receptie. NOT! We pakken een luggage trolley voor al onze koffers en tassen en op naar 140 en 142. Maar de band van de trolley was lek. We hebben wel gelachten om de trolley naar onze kamers te krijgen. Maar eind goed al goed. Het is 22:00 uur en ik ga maffen, het was wel weer een bewogen maar leuke dag!

Groetjes van Robin Dutton

Mountain View naar Kalispell (MT) USA

Na een goede nacht werd het tijd om de badkamer in te gaan. Maar aangezien we 1 badkamer hadden met 6 personen was dit best een uitdaging. Als de deur openging stond de andere alweer te wachten, dat werd niet in dank afgenomen door de buurman want we waren hem telkens voor. Om 8:30 uur zaten we weer in de auto, om te gaan ontbijten bij de Barn Store. Daarna waren we er klaar voor om richting Amerika te vertrekken en Canada achter ons te laten. Na een uurtje konden we de grens zonder problemen en oponthoud oversteken. We kwamen Amerika binnen in de staat Montana. Waar we natuurlijk een foto moesten maken.

We zijn weer terug in Montana, de taxfree State

Onze bestemming van vandaag was Glacier National Park in Montana. Dit park is een uitgestrekt en spectaculair natuurgebied bekend om zijn gletsjers, ruige bergpieken, kristalheldere meren en diepe valleien. Het park omvat meer dan 4.000 vierkante kilometer en telt ruim 1.100 kilometer aan wandelpaden. De beroemde Going-to-the-Sun Road, alleen in de zomer open, biedt indrukwekkende uitzichten en verbindt de oost- en westkant van het park via Logan Pass op 2.000 meter hoogte. Glacier National Park ligt in de Rocky Mountains op de grens met Canada en vormt samen met Waterton Lakes in Canada het UNESCO Werelderfgoed Waterton-Glacier International Peace Park. Je vindt er naast spectaculaire natuur ook veel wildlife, zoals grizzlyberen, elanden, schapen en berggeiten, die het park extra bijzonder maken. Het park hebben we ook in 2022 bezocht maar toen vanaf de westelijke kant. Bij de ingang hebben we eerst de 'America the Beautiful Annual Pass' gekocht waar we tijdens onze verdere reis alle nationale parken mee kunnen bezoeken. De eerste trail die we gaan lopen is de Baring Falls Trail. De berenspray was vergeten, maar er stond een boord met 'Bear Aware , dus Marco besloot toch maar even terug te lopen naar de auto. Via een smal pad en over een bruggetje bereiken we de waterval. Op de terugweg wordt het al behoorlijk warm. We lopen nog een stukje door naar het Sunpoint, Het  waait behoorlijk waardoor we even een fijne verkoeling krijgen. Hier hebben we een heel mooi uitzicht  over het meer.

Acrobatische tour om zo dicht mogelijk bij de waterval te komen

Sunpoint

We stappen in de auto op zoek naar een leuk plekje om te lunchen uit de koelbox. Via een lang kronkelende weg, de 'Going To The Sun Route' met een prachtig uitzicht rijden we naar beneden. Bij de Trail of the Cedars maken we nog een stop voor een korte Hike. Robin besluit op de auto te passen en Marco, Elly en ik gaan lopen. Deze trail is door het bos en voornamelijk op een houten vlonderpad, helaas niet zo spectaculair als we verwacht hadden. Maar hebben toch nog wat fotomomentjes gevonden.  

Past precies...

Voordat we naar ons hotel rijden, gaan we nog langs de Walmart in Kalispell om onze koelbox te vullen. Deze was namelijk leeg want er mocht geen vlees en fruit van Canada naar Amerika meegenomen worden. De avond wordt afgesloten met een etentje bij de All You Can Eat Sushi & BBQ. Wanneer we richting het hotel willen breekt er een grote regen- en onweersbui los. De mannen zijn zo galant om de auto voor te rijden zodat we direct knnen instappen. We gaan vroeg ons bed in want het is toch weer een hele lange dag geweest.

Antoinette

Banff naar Mountain View

'Shit Happens'

Alweer ruim een week onderweg in onze mooie reis. Tot op de dag van vandaag is het alles geworden wat wij er van hoopten, mooi weer en met zijn viertjes maken we weer fantastische herinneringen....

Vanochtend konden we een beetje 'uitslapen'. Het ontbijt stond pas om 08:30 uur op het programma dus voor ons doen rustig aan. Waar wij slapen is het op zich heel mooi, grote houten complexen met kamers. Die van Marco en Antoinette was waarschijnlijk net gerenoveerd want die zag er licht en mooi uit maar Robin en ik hadden weliswaar een hele ruime kamer met ruime badkamer maar het was me toch een donker hol! Onlogische ingedeeld met een badkamer waar je een feest kon houden maar met een heel klein doucheje en nog een kleiner wastafeltje waar we ons moesten redden. Dat hebben we gedaan, onder veel gemopper, dat wel :). Gelukkig zijn de bedden goed en ondanks de verkoudheden hebben we goed geslapen. 

Ontbijten op de kamer bij R&E

Robin en ik zetten de ontbijtboel klaar en de familie Jongenelen schuift rond 08.15 aan voor het ontbijt. Dat is echt prima te doen, kwarkje, broodje, beleg, koffie, thee noem maar op. We zijn net een rondreizend Bed & Breakfast met zijn vieren. En dan begint de ellende, zeg maar 'shit'. Bij mijn toiletstop vliegt eerst de doortrekhandel eraf en de 'bruine trui' van mij gaat niet weg en het toilet is verstopt. Robin probeert daarna de boel nog te redden wat helaas niet lukt. Gevolg: overstroming en niet zo'n kleintje ook! Heel de badkamer ondergelopen en ik weet niet waar de 'bruine sigaren' terecht zijn gekomen, maar ik wens ze daar heel veel geluk! We hebben ons rot gelachen, dat wel. 

Daarna is het weer koffers en koelbox de trappen afzeulen en alles de auto in voor het vervolg van onze vakantie. Normaliter rijdt Marco de ochtend en Robin de middag, maar omdat Robin ook zo verkouden is geworden en zich niet helemaal oké voelt, worden de rollen omgedraaid mocht het toch slechter gaan in de middag. We stoppen eerst nog even bij de Safeway, een soort Walmart, waar we nog wat boodschapjes doen. Wat een winkel, nog nooit zo'n mooie versafdeling gezien! Kunnen we in Nederland nog wat van leren, iedereen zou er spontaan gezonder van gaan eten.

Daarna en route. Nog maar net begonnen aan de rit, moet ons 'koekiemonster' Marco alweer een koekie. We rijden op de 40, een heeele lange weg waar je wildlife zou kunnen spotten. Dat lukt, we komen een kudde steenbokken tegen die we op beeld vast hebben kunnen leggen.

Rare weggebruikers

Nog meer steen en bok

Ondertussen belt Ramon nog even gezellig. Die is thuis met vriend en collega Jamie. Luus is aan het werk, heeft avonddienst. Daarna stond er nog een enorme buffel langs de weg, maar die werd de laat opgemerkt dus die zijn we voorbij gereden en Robin spotte nog een bald eagle (zeearend) op een telefoonpaal, maar we konden niet meer keren.

Rond 12:30 uur zijn we gaan lunchen op een mooie picknickplaats in het rustieke plekje Longview. Allemaal even een toiletstop en Robin als laatste...die komt de WC uit en heeft nog 3 meter toiletpapier acher in zijn broek hangen..hilariteit alom. We kregen nog een appje van de vriend van Ramon, Jamie met de tekst "Hoi papa van Ramon, wat hebt u een gave auto!" De mannen waren kennelijk met de auto thuis op pad! Het landschap verandert van spectaculair naar redelijk saai. Weinig te zien behalve enorme graslanden met ranches en koeien. Is even wennen na de spectaculaire natuur waar we vandaan komen...

Ons onderkomen in Mountain View

Om 15:45 uur arriveren we in Mountain View, Rocky Rich Country Lodge. Gastvrij ontvangen, zonder eigenaren (waren naar familie) maar met een uitgebreide brief met instructies. Uiteraard slapen we weer op de eerste verdieping dus iedereen weer een hernia door het sjouwen met koffers. De kamers zijn hilarisch, alsof je in een Dickens sprookje terecht bent gekomen. En het is hier blijkbaar het hele jaar door kerst, de dennentakken hangen er nog, zonder ballen. Hilarisch! We delen een badkamertje, maar voor de rest is alles aanwezig wat je nodig hebt. De mannen wagen zich aan een biljartje, duiken daarna de whirlpool in. Antoinette past zich helemaal aan de sfeer aan en vermaakt zich in een oude schommelstoel. 

Heerlijk relaxed na een dagje roadtrippen

Voordat we gaan eten, rijden we de 'Bison Paddock Loop Road' in Waterton Lakes National Park. En warempel, we spotten een kudde bisons die rustig staan te grazen op de weiden. Imposant en mooi gezicht. 

We rijden nog langs een bezienswaardigheid: Twin Butte Silos, silo's die zijn omgebouwd tot hotelovernachtingen. Leuk en apart om gezien te hebben.

Vrij dure overnachtingen volgens de website maar wel origineel

Doel van onze avond was dineren bij een Mexicaans restaurant annex store annex postoffice genaamd Twin Butte waar ook een BBQ Smoke Shack bij is gevestigd. Het ligt in the middle of nowhere. Hier ontmoeten we Simon die zelf zijn immense BBQ heeft gebouwd en Patrick, een local en Confederate. in de Amerikaanse context verwijst de term vaak naar een lid of sympathisant van de Geconfedereerde Staten van Amerika, het Zuidelijke statenverbond dat zich tussen 1861 en 1865 afscheidde van de Verenigde Staten en bekendstaat als de "Confederatie" Patrick is hier opgegroeid en organiseert nu op donderdagavonden sing in's. Deze plek kent nagenoeg geen touristen, alleen locals en zo leuk om hier te zijn geweest.

Patrick had mooie verhalen (pet van de Confederatie op)

Van alle markten thuis

Heerlijk mexicaans gegeten en Antoinette bleef maar eten...

We rollen nu ons bedje in, moe maar zeer voldaan van deze dag, uiteindelijk eentje vol met mooie en interessante indrukken..... 

Elly.

Met schemering naar ons B&B gereden en bijna 2 herten onder de auto. Antoinette zag ze op tijd

Banff National Park met excursie HopOn Hopoff Bus

Goedemorgen! dat is het zeker want om 06:15 uur ging de wekker. Vandaag gaan we zelf maar een paar kilometertjes rijden en wel naar de grote parking bij het station.Het is een verzamelplek voor wie met de bus een dagtour gaat maken. We raken al snel aan de praat met meerdere Amerikanen en ook deze kennen natuurlijk Holland van met name Amsterdam en Rotterdam. De Stone Mountains (Steenbergen voor intimi) kennen ze helaas (nog) niet. We spotten nog even een Rocky Mountainier trein waarvan we later in de bus horen dat dit de enige en zeer exclusieve trein is die hier rijdt voor personenvervoer.

Treinstation Banff

Ons vervoer komt om 07:50 uur voorrijden. Deze kun je niet missen, het is een originele gele hop on hop off schoolbus. Deze brengt ons naar onze eerste stop, de Johnson Canyon. We missen de dagelijkse good morning koffie maar besluiten toch eerst aan de hike naar de Lower Waterfalls te beginnen. We lopen langs een kleine Canyon waarbij we via een speciaal bouwwerk langs de rotsen lopen.

Back To School vandaag met de originele yellow schoolbus

Bij de waterval is er het gebruikelijke fotomoment waarbij we even in de rij moeten wachten voor de toegang van de grot om vanuit daar de foto’s te kunnen maken. En dan is er na de terugweg koffie, lekkere koffie en voor Robin een dubbele espresso.

We vervolgen onze route en maken een extra tussenstop bij 'Storm Mountain' waarna we doorrijden naar 'Lake Louise'. Onderweg krijgen we van onze host (uit de UK en met extreem veel ADHD) in de bus nog een aantal wetenswaardigheden te horen. Ook een veiligheidswaarschuwing voor de beren. Minimaal met 4 personen zijn, anders is het niet voldoende als lunch voor de beer. Of het serieus bedoeld was weten we niet, maar het berenbelletje van Elly werd afgeraden omdat daar ook de schapen mee lopen en dit juist de beren zou aantrekken.

Lake Louise ligt in Banff National Park en staat bekend om zijn opvallende turquoise kleur, veroorzaakt door fijn gletsjergruis in het water. Het meer wordt gevoed door de Victoria-gletsjer en is omgeven door indrukwekkende bergen, wat zorgt voor spectaculaire uitzichten. Rond het meer zijn diverse wandelroutes, waaronder de populaire wandelingen naar het Fairview Lookout en het Lake Agnes Teahouse. Het iconische Fairmont Chateau Lake Louise hotel ligt direct aan de oever en versterkt de schilderachtige uitstraling van het landschap. Vanwege de schoonheid en bekendheid is Lake Louise een van de drukst bezochte natuurattracties van Canada en veul heel veul Japanners.

Storm Mountain

Bij Lake Louise snappen we waarom we beter niet met de eigen auto konden gaan, er is daar nergens parkeergelegenheid te vinden. Antoinette en ik wandelen via het vlakke gedeelte langs het meer en kunnen genieten van het mooie turquoise gekleurde water met de gletsjer aan het begin van het meer. Robin en Elly slaan de wandeling even over en genieten van het uitzicht op het meer.

Lake Louise...het lijkt rustig met toeristen maar dat was het niet hoor..

We nuttigen onze homemade lunch, wraps met kaas en kalkoenfilet om daarna door de bus naar onze laatste stop van vandaag gebracht, Moraine Lake. Dit meer is heel bekend in Canada en staat ook afgebeeld op het oude 20 dollar biljet. De zon komt af en toe door en dat geeft ons de gelegenheid om weer mooie foto’s te kunnen maken.

Lake Moraine

Op de weg terug spreken we nog met onze andere host die nog wat tips heeft voor onze trip van morgen. De bus is al aardig volgelopen en dus zitten we bijna achterin terwijl dit volgens ons Travelbook niet de beste zitplaatsen zijn. Dit hebben we gemerkt want het was best een bumpy ride terug. Zo erg dat de stappenteller van Antoinette, terwijl we alleen naar het station en naar onze kamers gelopen zijn, een sprong van 18.000 naar 23.000 stappen gemaakt had.

Voor het avondeten waren we het unaniem eens: PIZZA!. Maar eerst nog langs de souvenirwinkeltjes  in Banff downtown om lekker rond te neuzen en inkopen te doen. 

Trottoirtegels ingelegd met mooie koperen plaquette van Banff

Het was weer een hele mooie dag, op naar morgen!

Marco